Geological Society London Special Publications; 2005; 265: pp. Tevens is Dimetrodon limbatus beschreven op basis van fragmentarisch materiaal uit de Putnam Formation.
89-96. Dimetrodon behoorde tot de orde Pelycosauria en de familie Sphenacodontidae.. Alle soorten waren carnivore landbewoners die leefden in het Vroeg-Perm (290 tot 270 miljoen jaar geleden). De Abo Formation omvat echter een landinwaarts gelegen ecosysteem. Global Permian tetrapod biostratigraphy and biochronology. The early evolution of Synapsida (Vertebrata, Amniota) and the quality of their fossil record.
Het aspect van de sclerale ring heeft in combinatie met de dimensies van de oogkassen een sterke correlatie met de vorm van de oogbal en de optische functies. Uit de vorm van de heupbeenderen, de achterpoten en de gewrichten tussen de wervels kan worden opgemaakt dat de wervelkolom van Dimetrodon tijdens het lopen op en neer bewoog. De fauna van de San Angelo Formation verschilt duidelijk van die van oudere formaties, wat te verklaren valt door de uitstervingsgolf onder de tetrapoden aan het einde van het Kungurian. MJ Benton. De monofyletische groep waartoe Dimetrodon en diens directe verwanten Ctenospondylus, Neosaurus, Secodontosaurus, Sphenacodon en Steppesaurus behoren, wordt ter onderscheid met de oude term aangeduid als Sphenacodontidae sensu stricto: "in engere zin" want de voorouders van de therapsiden vallen erbuiten. In vergelijking met het Linnaeïsche systeem worden de pelycosauriërs uit de families Caseidae en Eothyrididae in het cladistische systeem in een eigen groep, de Caseasauria, geplaatst.[30][31][32][33]. R DeMar & HR Barghusen. Het rugzeil van Dimetrodon zou dan alleen een voordeel zijn geweest bij het bejagen van grote dieren als Diadectes, Eryops en Ophiacodon. Ook Dimetrodon kreeg een aparte plaats: in 1925 was het volgens Franz Nopcsa lid van een eigen Dimetrodontinae; in 1973 voegde Eleanor Daly het toe aan de Sphenacodontidae.
De verschillende soorten varieerden in lengte van 90 tot 400 cm en in gewicht van 14 tot 300 kg.
Peter E / Wikimedia Commons / CC BY-NC-SA 2.0.
Vertebrate Palaeontology. Dat Cope een nauwe verwantschap zag tussen Clepsydrops en Dimetrodon blijkt ook uit het feit dat hij dit laatste geslacht oorspronkelijk bij de Clepsydropidae onderbracht.
Two decades later, another paleontologist erected one more unnecessary genus, the now-discarded bathyglyptus. This genus was known first from Egyptian remains discovered in 1912 and described by German paleontologist Ernst Stromer in 1915. De traditionele gedachte is dat Dimetrodon met name grote herbivoren zoals Edaphosaurus en Diadectes bejoeg. 209-237. Dimetrodon dollovianus leek sterk op Dimetrodon giganhomogenes, maar was kleiner. Dimetrodon was de enige landbewonende vorm in dit gebied. Dimetrodon booneorum zat wat betreft formaat tussen deze twee soorten in. Desondanks was Dimetrodon teutonis de grootste bekende carnivoor in het gebied en waren alleen de herbivore reptiliomorfen groter. Er kan globaal een onderverdeling gemaakt worden in soorten met een lange schedel uit het Vroeg-Perm en de soorten met een korte schedel uit de latere delen van het Perm. [23] De zoetwaterhaai Xenacanthus en de amfibieën Eryops, Diplocaulus en Zatrachys waren een zekere prooi.
Dimetrodon is mistaken for a dinosaur more often than any other prehistoric reptile—but the fact is that this creature (technically a type of reptile known as a "pelycosaur") lived and went extinct tens of millions of years before the first dinosaurs had even evolved. Secondarily, too, this sail may have been a sexually selected characteristic; see below. De Wichita Group omvat de Admiral Formation (tegenwoordig ook wel aangeduid als Nocona Formation) en de Belle Plains Formation (tegenwoordig ook wel aangeduid als Petrolia Formation), daterend uit respectievelijk het Laat-Artinskian en Vroeg-Kungurian. Er zijn slechts weinig kanaaltjes in het bot aanwezig, wat past bij een beperkte doorbloeding. D Palmer & B Cox. Op basis van de osteologie van de temporale regio, het posterieure deel van het gehemelte en de onderkaak, is vastgesteld dat Dimetrodon krachtige, gedifferentieerde kaakspieren had. SJ Gould.